Mijn passie voor paarden is begonnen doordat mijn broer begon met paardrijden. Vanaf het moment dat ik mijn eerste pony kreeg ben ik altijd in de paarden gebleven. Toen een bevriende galeriehouder mij een schilderij liet zien van een paard, dacht ik: ,,dat wil ik ook’’ en heb me daarna helemaal gestort op pasteltekenen en daarna op het schilderen met olieverf. In 2008 ben ik begonnen met schilderlessen te nemen bij de Iraanse kunstenaar Ahmad Haraji. Van hem heb ik heel veel geleerd en nog steeds leer ik van hem. Ook met schilderen raak je nooit uitgeleerd. Het is een levenslang proces. Ik wil heel graag de ziel van het paard op het doek vastleggen. Met name het oog van het paard fascineert mij enorm. Mijn wens was om van het schilderen mijn werk te maken en dat is sinds 2013 het geval. Ik kreeg steeds meer opdrachten om een paardenportret te maken en vooral de emotie van de opdrachtgever als het portret klaar is en getoond kan worden raakt mij zeer. De emotie vertelt mij dan dat het portret gelukt is. Met name als het om een overleden paard gaat. Door het portret is het toch mogelijk om in ieder geval de herinnering van het paard ,,levend’’ te houden. Ik voel mij dan dankbaar en trots dat ik daaraan kan bijdragen. Naast paardenportretten maak ik ook portretten van andere dieren, zoals honden, katten en koeien. Mijn werken zijn o.a. te zien bij Galerie Aanblick in Haren.